Ik loop, ik kijk, ik neem waar. Mijn fotografie ontstaat onderweg, zonder plan. Wat me aantrekt, is vaak pas later duidelijk. Een verlaten straat, een raam dat net iets te veel weerspiegelt, een plek die voelt alsof er iets is gebeurd – of juist nooit iets zal gebeuren.

Ik hoef niets te verzinnen. Wat ik vastleg, is er al. Soms draait het om licht en schaduw, soms om een leegte die vragen oproept. Geen grote gebaren, geen opsmuk. Gewoon de wereld zoals ik die tegenkom, in beelden die blijven hangen zonder meteen alles prijs te geven.

Mijn foto’s zijn open voor interpretatie. Niet alles heeft een duidelijk verhaal nodig. Soms is het juist die vaagheid – dat onbestemde gevoel – dat een beeld interessant maakt.